Het is 1 juli 2017. In het uiterste noorden van Friesland staat een prachtig landgoed dat uitkijkt op de Waddenzee. Binnen zitten 20 mannen, gefocust op hun missie: het vormgeven van de toekomst van Craftsmen. En zo wordt 5 jaar geleden, tijdens ons allereerste strategieweekend, ons cultuurdocument geboren.
Waar dient zo’n cultuurdocument dan voor?
De cultuur van een organisatie bepaalt wie/wat we met elkaar willen zijn en hoe we met elkaar om willen gaan. Om als organisatie succesvol te zijn, is het belangrijk om vast te stellen welk gedrag we van elkaar verwachten.
Uit onze discussies kwamen 4 thema’s naar voren die uiteindelijk de kernwaarden vormen van onze cultuur:
• Fun
• Expertise
• Stoer
• Betrokkenheid
Herken ik mezelf eigenlijk nog steeds in deze kernwaarden?
Deze vraag stelde ik mijzelf onlangs. En ik moest direct terugdenken aan een activiteit van eerder dit jaar: de Bonte avond. Tijdens de Bonte avond wordt er, in tegenstelling tot onze reguliere kennissessies, over een grote verscheidenheid aan onderwerpen uit de doeken gedaan. Sprekers krijgen slechts 15 minuten, dus de avond leent zich uitstekend voor luchtige presentaties die niet teveel de diepte in gaan.
Ook ik mocht afgelopen Bonte avond spreken. Ik had mijzelf voorgenomen om eens iets anders te doen dan normaal. Zo overwoog ik bijvoorbeeld om een zogenaamde “Lightning Talk” te doen, waarbij de presentatie om de zoveel seconden automatisch door gaat naar de volgende slide.
Geïnspireerd door een presentatie over Tail Call Optimization die ik online had gezien, ben ik echter op een ander idee gekomen: een lied schrijven op de melodie van een bekend (Disney) liedje, en dat ten gehore brengen op de Bonte avond.
Wat leuk! Ik heb zeker iets met muziek?
Nee, eigenlijk niet.
Maar ik kan dan wel een beetje zingen zeker?
Haha! Nee. Echt totáál niet.
Op dit punt zouden veel mensen waarschijnlijk denken: “grappig idee, maar beter niet doen”. Ik heb ook zeker wel getwijfeld, maar achteraf ben ontzettend blij dat ik het toch gedaan heb. Waarom ik daar blij mee ben, kan ik het beste uitleggen met behulp van de kernwaarden uit ons cultuurdocument.
Kernwaarde: Fun
Ondanks de zenuwen vond ik het echt ontzettend leuk om te doen. Zelfs tijdens het schrijven van de teksten had ik al de nodige voorpret. Naast dat het voor mij geinig was om te doen, heb ik gelukkig van veel collega’s gehoord dat het ook voor hen ontzettend leuk was.
Mijn “act” is door velen met enthousiaste woorden omschreven, maar helaas was zuiver er niet een van 😉
Kernwaarde: Expertise
Mijn presentatie moest natuurlijk ook inhoudelijk wel ergens over gaan. Ik heb daarom als inleiding van mijn liedje nog een korte presentatie gemaakt over de kunst van het presenteren. Daarnaast had het liedje zelf, behalve humor, ook nog best wat inhoud: het ging over de programmeertaal Go. Een onderwerp waar binnen Craftsmen veel interesse naar was.
Twee maanden na de Bonte avond is er zelfs nog een kennissessie over Go georganiseerd.
Kernwaarde: Stoer
Moet ik deze echt uitleggen? In het cultuurdocument wordt in de beschrijving van deze kernwaarde allerlei termen genoemd die ik in deze context herken. “Lef”, “Uit je comfortzone”, “Omdat je elkaar vertrouwt”. Dat laatste heeft ook zeker wel een rol gespeeld in mijn overwegingen. Ik weet niet of ik dit ook gedurfd had voor een zaal vreemden.
Zo heb ik toch 3 van de 4 kernwaarden weten te raken met mijn optreden. Geen slechte score, al zeg ik het zelf. Ik sluit mijn verhaal graag af met een oproep mijn collega-Crafts(wo)men: daag jezelf ook eens uit! Doe eens gek; probeer eens iets nieuws. Maar alleen als je dat zelf leuk vindt natuurlijk, want plezier staat voorop.
PS Mocht je je eigen stembanden even willen testen, dan kan je daar mijn zelfgeschreven lied voor gebruiken. De melodie is van het liedje Let It Go uit de film Frozen (karaoke versie hier) de tekst vind je hieronder:
De koffie drupt met een slakkengang
Uit het koffiezetapparaat
Er zijn hier geen collega’s
Want het is ontzettend laat
De tijd tikt weg terwijl ik naar mijn beeldscherm staar
De compiler is, echt nog lang niet klaar
Kom schiet nou op, ik wil naar bed
Yes het compilet, nu nog wachten op de tests
Dit duurt te lang, ik druk op stop
Ik geef het op
Maar in Go, maar in Go
Kan je in een wip alweer door
Maar in Go, maar in Go
Gaat alles sneller dan hiervoor
Voor je ‘t weet, is je app gereed
Je kunt op tijd naar huis
Dat Java gebruik ik dus echt nooit meer
Het kostte slechts een avond, en ik had Go onder de knie,
Is die taal dan echt zo simpel of ben ik soms een genie
Zelfs async code schrijf je zo
Met Goroutines krijg je het kado
Hey Java, zo moet het dus wel
En zelfs snel
Yes in Go, yes in Go
Snap ik de code die ik lees
Yes in Go, yes in Go
Is elke struct een interface
Mijn code is clean, en functioneel bovendien
’T is de perfecte taal
Ik heb geoefend en nu ben ik Go-expert
Ik voel een revolutie, een evolutie in software
Mijn CV bijgewerkt open ik Linkedin
Morgen wordt de dag, dat ik een nieuwe baan begin
Maar niet in Go, niet in Go
Je kunt je droom niet achterna
Niet in Go, niet in Go
Alleen in San Francisco ja
Geen banen nee, niemand werkt ermee
Het is een hobby-taal
Dat Java gebruik ik nu toch maar weer
