Agile bouwen

In mijn dagelijks werk als software engineer in een Scrum-team kom ik dagelijks product owners (PO’s) tegen en vaak heb ik een beetje medelijden met ze. Dan denk ik: PO zijn valt niet mee.

En toen was ik deze zomer zelf ineens PO. Oei…

Mijn gezin wilde onze woning, uit 1937, in de binnenstad van Delft uitbreiden met een opbouw. Om meer ruimte te krijgen voor onze opgroeiende kinderen. Er was een mooi plan inclusief bouwtekening, uitgewerkt door onze architect, geheel volgens onze wensen.

De aannemer (zeg maar gerust Scrum master) nam een stel breed inzetbare jongens (T-shaped, zouden we in de IT zeggen) mee om het werk uit te voeren. Gedurende acht weken zou ons huis trillen, schudden en deinen van hun getimmer, gezaag en hun non-stop reggae.

Je moet er wat voor over hebben

Elke ochtend bespraken het team en ik bij een kop koffie wat er die dag ging gebeuren (hé, een stand-up).

storyboard

Met een merkstift werden specificaties en taken op de muur geschreven (hé een storyboard). Regelmatig waren er verrassingen en liep het niet zoals verwacht (impediments).

Denk in dat laatste geval aan dakpannen die niet makkelijk meer te krijgen blijken te zijn. Lekkages omdat het dak niet op tijd dicht was.

Hardware lek

Ik die door een openliggende vloer zak. Of ik even wilde blijven hangen voor die foto… (kantoorhumor).

Auw

En, hoogtepunt, een trappenman die onverwacht vier weken met vakantie ging, zodat alles via een laddertje omhoog en omlaag moest. Let wel: drie (!) containers bouw- en sloopafval en nieuw materiaal voor een complete verdieping van 50 vierkante meter, inclusief dakkapel en badkamer, alles door het huis, twee trappen en een laddertje, op en af.

Aan het eind van elke week was het tijd voor bier en een rondje langs het werk om te bespreken wat er die week gedaan was (hé een demo). Goed moment om ook de komende week door te nemen (planning). Ik gaf steeds aan wat ik op dat moment het belangrijkste vond en ik besprak uitvoeringsdetails (refinement).

De boel in goede banen leiden

Ik kreeg vragen over allerlei details, zoals: waar komen de lichtschakelaars, wat wordt de exacte indeling van de badkamer, waar komen de dakramen? En er waren lastige dilemma’s: een muur was per ongeluk 10 cm te ver opzij geplaatst en de dakbalken lagen er al bovenop, maar het gevolg was dat er niet genoeg plaats meer was voor de geplande deur van de badkamer. Sufferds!

Sta je dan als PO

Met vaak lastige keuzes: zeg je breek maar af en doe het opnieuw, met als gevolg vertraging, gedoe over kosten en een gedemotiveerd team (niemand vindt het leuk om zijn eigen werk weer af te moeten breken), of zoek je een compromis?

Uiteindelijk heb ik er bijvoorbeeld voor gekozen de trap wat smaller te maken en een schuifdeur te laten plaatsen in plaats van een gewone deur.

De klant, mijn gezin, gaat hier straks wonen, dus het moet wel goed en netjes gebouwd worden en invulling geven aan de verwachtingen. Ondertussen heb je een helder doel, maar moet het wel binnen budget blijven.

Daar liggen dan ook de grote uitdagingen voor een PO: weet wat je wil, hak op tijd knopen door, manage verwachtingen, communiceer glashelder, doe geen aannames, zoals: ze weten toch wel hoe hoog je een WC-pot hangt? Ik heb de kleurcode van de verf doorgegeven aan de aannemer, dus dat weet de schilder toch?

Nee dus, als je ervan uitgaat dat het wel goedkomt, dan blijkt dat een uitvoerder soms hele andere keuzes maakt dan je had verwacht, en dan je had gewild. En mede dankzij die ervaring(en) weet ik het nu zeker: PO zijn valt inderdaad niet mee.

Sterkte!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *