Gerard en Dirk kijken terug op een superleuke Master of Java 2017. Een competitie met een continue druk om in korte tijd het maximale uit jezelf te halen.
En dat is gelukt! Toch mannen?
De eerste verrassing voor ons was dat je geen IDE en geen internet mocht gebruiken. Je moest dus samen gebruikmaken van één offline laptop, waarop je zonder auto-completion of andere hulpmiddelen zoals internet moest coderen.
Er waren 5 opdrachten. Elke opdracht kon je compileren en controleren met behulp van een kleine set aan unit tests. Vervolgens kon je je uitwerking indienen, maar je had maar één poging. Bij een incorrecte uitwerking scoorde je 0 punten en had je dus gewoon pech.
Dit maakte het best moeilijk. Zeker ook omdat bij het inleveren er nog extra ‘verborgen’ unit tests werden uitgevoerd.
Bij de meeste opdrachten hebben we dezelfde taakverdeling aangehouden. Gerard deed het coderen en werkte op een pragmatische manier. Zo hebben we bij de twee opdrachten de kortste bocht gepakt, o.a. door middel van trial-and-error.
Bij andere opdrachten kwam Dirk met een bepaalde aanpak die Gerard vervolgens uitwerkte. Bij de laatste opdracht ging het over byte operations en dat was vooral Gerard zijn ding.
De opdrachten varieerden van natuurkundige/wiskundige problemen oplossen en het brute-force oplossen van puzzels tot Java-reflectie en byte operaties.
We kwamen voor de fun en dat hebben we zéker gehad. Helaas hebben we niet gewonnen. Maar het was een geweldige vuurdoop.
Volgend jaar gaan we weer!
